Karta podatkowa to najprostsza forma rozliczeń, nie wymaga
prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o wysokości
uzyskanego dochodu oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.
Aby zastosować kartę podatkową, należy złożyć wniosek o zastosowanie
opodatkowania w tej formie. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty
podatkowej, według ustalonego wzoru, za dany rok podatkowy, składa się
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż do dnia 20
stycznia roku podatkowego, a jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w
trakcie roku podatkowego – przed rozpoczęciem działalności.
Stawki karty podatkowej określone są kwotowo i podlegają corocznie podwyższeniu
w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen konsumpcyjnych towarów i usług
w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok podatkowy w
stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego. Ich wysokość uzależniona jest
m.in. od:
- rodzaju i zakresu prowadzonej działalności,
- liczby zatrudnionych pracowników,
- liczby mieszkańców miejscowości, w której prowadzona jest działalność gospodarcza.
Wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej
ustalana jest w drodze decyzji naczelnika urzędu skarbowego odrębnie za każdy
rok podatkowy.
Do zalet tej formy zaliczamy:
- zwolnienie z obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy
- opłacanie niezmiennej, określonej w zryczałtowanej wysokości kwoty podatku
Do wad natomiast:
- brak możliwości wspólnego opodatkowania z małżonkiem,
- nie można korzystać z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
- by rozliczać się w formie karty podatkowej należy spełnić szereg warunków dot. zarówno formy prowadzenia działalności jak i liczby zatrudnianych przy działalności osób